David Bowie


The Man Who Sold The World

We passed upon the stair, we spoke of was and when
Although I wasn't there, he said I was his friend
Which came as some surprise I spoke into his eyes
I thought you died alone, a long long time ago

Oh no, not me
I never lost control
You're face to face
With the Man Who Sold The World

I laughed and shook his hand, and made my way back home
I searched for form and land, for years and years I roamed
I gazed a gazely stare at all the millions here
We must have died alone, a long long time ago

Who knows? not me
We never lost control
You're face to face
With the Man who Sold the World

 

Ten, Który Sprzedał Świat

Na schodach na mnie wpadł, zagadnął, co i jak
Wspominał i się klął, że byłem mu jak brat
To brzmiało jak stek bzdur, więc w oczy rzekłem mu
Myślałem, że już dawno samotnie Ci się zmarło

Że co?...O nie...  
Nic nie pokona mnie
I zważ na fakt
To ja sprzedałem świat

Z uśmiechem rzekłem cześć i odwróciłem się
Przeszedłem cały świat, by poznać jego kształt
I wpatrywałem się w miliony ludzkich serc
I myslę, że już dawno samotnie nam się zmarło

Kto wie? Nie ja...
My tu rządzimy wszak
Lecz jest wśród nas 
Ten, który sprzedał świat …

 


comments powered by Disqus

^ Do góry

Poprzednia: Procol Harum
Następna: U2 & Pavarotti