Dylan Thomas


The Force That Through The Green Fuse Drives The Flower

The force that through the green fuse drives the flower
Drives my green age; that blasts the roots of trees
Is my destroyer.
And I am dumb to tell the crooked rose
My youth is bent by the same wintry
fever.

The force that drives the water through
the rocks

Drives my red blood; that dries the mouthing streams
Turns mine to wax.
And I am dumb to mouth unto my veins
How at the mountain spring the same mouth sucks.

The hand that whirls the water in the pool
Stirs the quicksand; that ropes the blowing
wind

Hauls my shroud sail.
And I am dumb to tell the hanging man
How of my clay is made the hangman’s lime.

The lips of time leech to the fountain head;
Love drips and gathers, but the fallen
blood

Shall calm her sores.
And I am dumb to tell a weather’s wind
How time has ticked a heaven round the stars.

And I am dumb to tell the lover’s tomb
How at my sheet goes the same crooked worm.

Ta Moc Co Przez Zielony Lont
Prze Kwiaty

Ta moc, co przez zielony lont prze
kwiaty

Prze lata me zielone; ta, co niszczy
korzeń

I mnie wycieńcza
Ale jak rzec róży ściętej mrozem 
Że ten sam dreszcz zimny moją młodość

nęka

Ta moc, co poprzez skały tłoczy
wody

Prze moją krew; ta, co potok w suchy 
zmienia żleb
Krew moją stłuszcza
Lecz jak mówić o tym żyłom moim
Że z nich ciągną, jak ze strug, te same
usta

Ta dłoń, co kręgi wzbudza na wód taflach
Unosi piaski; ta, co w cugle bierze 
wiatr, pcha

Całun mego żagla
Ale jak mam rzec powieszonemu
Że swe wapno kat wypala z mego ciała

Czas zatapia usta w sercu źródła
Miłość broczy, miłość wzbiera, nim z poległą krwią
Zazna ukojenia
Lecz jak o tym mówić mam wiatrowi
Że odmierza czas gwiaździste szlaki nieba

I miłości pogrzebanej jak wyszeptać
Że do mej pościeli czerw ten sam podpełza



comments powered by Disqus

Poprzednia: Dylan Thomas
Następna: Leonard Cohen