|
A Gothic Love Song
I'm clicking your fingers for a gothic
twilight
That actually existed just in your head
Your fingernails painted black
Or bloodred
I forget
And your fake-leather volumes
Jabbering on hell
Manifest decadence was what you hoped to exhail
Your eyes tried so hard to glitter
A star-snuffing black
So you opened your books
And you opened your legs
And so opened your heart
And let in the badness
You claimed
As your friend
With un-angels hovering
Like flies round the orchard
That had covered your soul
Their empire increasing
And your country
Deserted by yourself
The bells of St. Mary call us to remember
That life is with end
And the gestures can kill us
Moreover destroy
And there is one judgment only
Your letters came daily
In French or in German
But they meant to me nothing
I caught the slow chords
And dry ice fogging your mind
I see all too clearly now
Why you could be discarded
And though I could pray for you
I probably shan`t
Having had my cup filled up
With your lies
And your makeup
You were nothing
Thinking you`re something
And nonetheless I still write this gothic lovesong
A sign to myself
And the memory of my past
I still write this gothic lovesong
A sign to myself
And the memory of my past
And a way to shut out your face
|
Gotycka Serenada
Pstrykam, Twymi palcami, na gotycki
zmierzch
Który tak naprawdę żył tylko w Twej głowie
Paznokcie masz czarne lub krwisto
Czerwone…
Nie pomnę
W sztucznej skórze, Twe księgi
Bzdurzące o piekle
Chciałaś tu oddychać oparem
dekadencji
I uparły się Twe oczy świecić
Czerń wpełzła na niebo
Więc otworzyłaś księgi
Rozłożyłaś nogi
I rozpostarłaś serce
I zaprosiłaś zło
Zwąc je
Przyjacielem
Nie jak anieli, krążyło
Jak muchy nad sadem
Te, duszę Twą obsiadły
Rosło ich królestwo
Gdy Ty świat własny
Uczyniłaś pustką
Dzwony Świętej Marii pragną, by pamiętać
Że życie ma swój kres
Gesty mogą nas zabić
Co więcej - zniszczyć
I jeden jest wyrok tylko
Twe codzienne listy
W niemieckim, francuskim
Nie czekałem na nie
Wiało od nich smutkiem
Smutkiem sztucznej, lodowatej mgły
Aż nazbyt wyraźnie widzę to dziś
Czemu w końcu zostałaś sama
Mógłbym się modlić za Ciebie
Jednak, chyba nie
Mój puchar pełny jest po brzeg
Twoich kłamstw
Pozorów twych
Byłaś niczym
Myśląc, że jesteś kimś
A mimo to pisze tę gotycką
serenadę
Ku przestrodze własnej
Ku pamięci zdarzeń
Piszę tę gotycką serenadę
Ku przestrodze własnej
Ku pamięci zdarzeń
Sposób, by uwolnić się od Twojej twarzy |