|
Alter Mann
Er wartet auf den Mittagswind
Die Welle kommt und legt sich matt
Mit einem Fächer jeden Tag
Der Alte macht das Wasser glatt
Ich werf den Stein zu meinem Spaß
Das Wasser sich im Kreis bewegt
Der Alte sieht mich traurig an
Und hat es wieder glatt gefegt
Im weißen Sand der alte Mann
Zitternd seine Pfeife raucht
Nur das Wasser und ich wissen
Wozu er diesen Fächer braucht
Die Ahnung schläft wie ein Vulkan
Zögernd hab ich dann gefragt
Den Kopf geneigt es schien er schläft
Hat er bevor er starb gesagt
Das Wasser soll dein Spiegel sein
Erst wenn es glatt ist, wirst du sehen
Wieviel Märchen dir noch bleibt
Und um Erlösung wirst du flehen
Den Fächer an den Leib gepresst
Im Todeskrampf erstarrt die Hand
Die Finger mussten sie ihm brechen
Der Fächer bleibt zurueck im Sand
Den Alten ruf ich jeden Tag
Er möchte mich doch hier erlösen
Ich bleib zurück im Mittagswind
Und in dem Fächer kann ich lesen
Das Wasser soll dein Spiegel sein
Erst wenn es glatt ist, wirst du sehen
Wieviel Märchen dir noch bleibt
Und um Erlösung wirst du flehen
|
Starzec
Czeka, aż przyjdzie wiatr w południe
I zacznie marszczyć się wód tafla
Każdego dnia, ten stary człowiek
Wachlarzem taflę tę wygładza
Z nudów wrzuciłem w wodę kamień
Kręgi rozchodzą się po wodzie
Tak smutno spojrzał na mnie starzec
I zaraz znów wygładził wodę
Piasek był biały, starzec drżał
Na piasku siedział, palił fajkę
Wiedziała woda oraz ja
Czemu przychodzi tu z wachlarzem
Przeczucia drzemią niczym wulkan
Gdy go pytałem, czułem dreszcze
Siedział zgarbiony, oczy zamknął
Nim umarł, zdążył odpowiedzieć:
"Jest lustrem woda z taflą gładką
W niej ujrzysz, ile jeszcze bajek
Z tych bajek wszystkich - Ci zostało
I wzniesiesz krzyk o zmiłowanie"
Swój wachlarz ścisnął jeszcze mocniej
Splótł jego palce spazm przedśmiertny
Musieli złamać je, by rozpleść
Na białym piasku wachlarz leży
Codziennie przywołuję starca
Niechby mi przyszedł na ratunek
W wietrzne południa tu powracam
Z wachlarzem, który wciąż mi mówi:
"Jest lustrem woda z taflą gładką
W niej ujrzysz, ile jeszcze bajek
Z tych bajek wszystkich - Ci zostało
I wzniesiesz krzyk o zmiłowanie"... |